Życzymy Wam (i sobie), by słowa były wypowiadane odpowiedzialnie, z miłością i ku dobru. Dawały moc i stawały się wsparciem. Pomagały zmagać się z wyzwaniami, dodawały siły, nadziei, inspiracji.

Byśmy nie byli autorami słów raniących, nieodpowiedzialnych, wypowiadanych z agresją i ku złu.
Mówmy do siebie językiem pięknym, dobrym, ładnym, ale i twórczym.

Poradnia Językowa UZ

Prosty język na wesoło

Wykorzystano ilustracje ze strony Prosty język na wesoło – Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej (funduszeeuropejskie.gov.pl)

Jaka jest etymologia nazwy miejscowości Całowanie?

Całowanie to nazwa miejscowości w powiecie otwockim pod Warszawą. Ma bardzo bogatą historię. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą z drugiej dekady XV wieku. Nazwa Całowanie nie upamiętnia żadnego historycznego pocałunku, ale kryje w sobie niespodziankę. Jest nazwą dzierżawczą, utworzoną od staropolskiego imienia Całowan. Imię to pochodzi od czasownika całować, tak jak imię Poznan powstało od czasownika poznać. Całowanie stanowiło własność (być może pole albo włości) Całowana, a samą nazwę utworzono za pomocą archaicznego dziś przyrostka *je. W czasach Całowana w ten sposób tworzyło się nazwy dzierżawcze w rodzaju nijakim.
Do Całowania warto wybrać się 6 czerwca, czyli w Międzynarodowym Dniu Całowania czy też Dniu Pocałunków.

Monika Kaczor

W jakim znaczeniu można użyć wyrazu niecnota?

Na początku XVI w. wyraz niecnota oznaczał przede wszystkim ‘brak obyczajności, rozwiązłość, skłonność do występków’, następnie ‚występek i grzech’, a wreszcie tego, ‚kto się dopuszcza grzechów i niecnych występków’, czyli ‚niecnotę lub zdrobniale niecnotkę’. Dawniej niecnota był to ‘człowiek niemoralny’. Obecnie niecnota to już tylko ‚żartobliwe lub pobłażliwe określenie nicponia, urwisa, łobuziaka’.
Cnota i niecnota są podobnie zbudowane, ale mają różne formy dopełniacza: cnota – cnoty – cnót, ale niecnota – niecnoty – niecnot.

Monika Kaczor

Jakie jest znaczenie słowa sernik i serowiec?

W dawnej Polsce słowo sernik oznaczało nazwę zawodu. Sernikiem był ten, kto zawodowo wytwarzał sery. Sernikiem lub sernicą nazywano również specjalną, przewiewną wiatę, obudowaną drewnianymi prętami, służącą do suszenia serów. We współczesnej polszczyźnie sernik to również synonim kazeiny.
Serowiec to przestarzały synonim sernika w znaczeniu cukierniczym. W XIX-wiecznym słowniku S.B. Lindego dowiadujemy się, że w tamtych czasach serowiec to przede wszystkim ‚owad drobny, na kształt pyłku, który znajduje się w chlebie, serze i mące’. Ten sam słownik również podaje, że serowiec to rzadziej używana postać wyrazu surowiec (kiedyś występowały oboczne formy surowy/ serowy w tym samym znaczeniu). Owad w entomologii otrzymał miano sernica pospolita.
Nazwa serowiec, w gwarach mająca postać syrowiec, to południowopolski odpowiednik sernika, na kresach zwanego serownikiem. Serowiec, sernik i serownik różnią się zasięgiem regionalnym i są używane w odniesieniu do świątecznego ciasta „bez ciasta”, czyli upieczonej masy z białego sera, jajek, cukru, w odniesieniu do takiego samego wyrobu przygotowanego na spodzie z kruchego ciasta (częściej serowiec lub serownik niż sernik) oraz w odniesieniu do różnych wersji drożdżówki z serem, zwłaszcza kołacza z serem (w tym znaczeniu raczej sernik niż serowiec).

Monika Kaczor