Pisownia imion boskich

Serdecznie proszę o pomoc z poprawnością zapisu następujących wyrażeń (chodzi mi o poprawne użycie wielkich lub małych liter, ewentualnie łącznika i przecinka): El-szaddaj, El-elyon (imiona Boga).

hebrajski

El to ogólnosemickie określenie B-ga (to samo występuje w nazwach Allach i Eloach/Elochim). Zapisuje się je dużą literą.

Szaddaj z kolei to atrybut, imię. Obowiązuje zapis dużą literą. Znaczenie jest niejednoznaczne. Feministki wyprowadziłyby od szad, tj. pierś i szidda - kobieta oraz mówiłyby o B-gu Karmiącym. Jest to dopuszczalna interpretacja. Inna wyprowadza to nomen od rdzenia szadad, który mówi o gwałtownym, niepohamowanym, pustoszącym i pełnym przemocy działaniu. W Starym Testamencie niejednokrotnie B-g ukazuje swe gniewne oblicze. Interpretacja: B-g Gniewny, Gwałtowny, Pełen Mocy, uprawniona.

Elion to także atrybut, zapisywany dużą literą. Wywodzi się od rdzenia ‚ala – wznosić się wzlatywać, wchodzić pod górę etc. i oznacza: Ten, co w Górze/Wysoko, Najwyższy, Wniosły, na Wysokościach etc.

Piszemy bez łącznika, przecinka i innych ozdób.

Kamilla Termińska, semitystka

Błąd o długiej tradycji

Podczas lektury powieści Lalki Józefa Ignacego Kraszewskiego natrafiłem na taki fragment: „Zmięszał się Roman – Lola miała słuszność, nie pozostawało mu nic, tylko zimną otrzymawszy posłuszeństwa obietnicę, wziąść kapelusz i jechać (I.J. Kraszewski, Lalki, Kraków 1973, s. 52).

Moja rozterka dotyczy czasownika ‚wziąść’. Dziś jest to wyraz wysoce naganny, którego Polacy wciąż – popełniając tym samym poważny błąd językowy – używają. Można stwierdzić, iż jest to jeden z popularniejszych błędów (obok ‚włanczać’, ‚poszłem’ itd.). Jednak, kiedy natrafiłem na przytoczone zdanie, naszło mnie pytanie: dlaczego?

wziaść

Czasownik wziąć należy do rodziny takich wyrazów, jak: u-jąć, pod-jąć, przy-jąć, wy-jąć. Wszystkie one, jak widać, mają rdzeń –jąć-. Ten sam rdzeń jest w czasowniku wz-jąć i jest to kontynuacja prasłowiańskiego *j-ę-ti. Zatem „ś” nie ma tu żadnego uzasadnienia i jest nieuprawnione. Pojawia się ono (przynajmniej już od stu lat) przez analogię do takich czasowników, jak np. siąść,  prząść, trząść, w których „ś” jest wynikiem zmiękczenia w połączeniu –sti ( np.:*trę-sti). Formę wziąść!!! uznaje się za błędną, gdyż narusza ona zasady systemu morfonologicznego.

Marian Bugajski

Czy badania numeryczne są poprawne?

Chciałbym zapytać o poprawność zestawiania ze sobą słów badania numeryczne. Czy jest to zestawienie poprawne, czy też rację miałby ten, kto powiedziałby, że numeryczne mogą być obliczenia, działania, tudzież modelowanie, numeryczna może być analiza, ale badania jako takie są po prostu naukowe lub np. lekarskie, a określanie ich „numerycznymi” nie do końca jest zabiegiem prawidłowym z merytorycznego punktu widzenia.

Odpowiedź na zadane pytanie nie jest jednoznaczna, szczególnie dla humanisty. Wynika to m.in. z tego względu, że jakkolwiek rozumiane badania numeryczne są prowadzone w obrębie nauk ścisłych. Pierwszy odbiór językoznawcy nie budzi zastrzeżeń, ponieważ przywołuje ogólny sens ‘badań, w których ktoś wykonuje jakieś opracowanie numeryczne’. Dokładniejsze przyjrzenie się znaczeniom słów omawianego wyrażenia prowadzi do wniosków, że połączenie rzeczownika badanie i przymiotnika numeryczny jest skrótem myślowym, ponieważ każde z opracowań naukowych składa się z wielu czynności i dopiero te mają bezpośredni charakter numeryczny. Ma więc autor pytania rację, że właściwe są raczej połączenia: obliczenia, działania czy modelowanie numeryczne nazywające częściowe działania różnych badań. Taki stan dokumentuje również Narodowy Korpus Języka Polskiego, w którym notuje się zaledwie dwa zestawienia badania numeryczne przy ogromie przykładów połączeń przymiotnika numeryczny z rzeczownikami: analiza, działanie, metoda, model, modelowanie, obliczenie, symulacja, test itd. Należy przyjąć zatem, że postulowane połączenia mają charakter tradycyjny i ustabilizowany, a przy okazji logiczny i merytorycznie uzasadniony, natomiast kwestionowane zestawienie byłoby albo nieuzasadnione (w sensie logicznym), albo nowatorskie – gdyby wprowadzało jakąś nową jakość.

Już nawet pobieżne przeszukanie wyrażenia badania numeryczne w sieci zaskakuje dużą liczbą zwrotnych informacji o jego zastosowaniu. Wykorzystanie ma miejsce w wypowiedziach nauk ścisłych i jest częste w tytułach książek i artykułów. Można rzec, że to już powszechna praktyka, np.: Dynamika. Badania numeryczne, Numeryczne badania procesu skrawania skał izotopowych, Badania numeryczne stanu naprężeń prawidłowej klatki piersiowej.

Dokładniejsze przyjrzenie się użyciom analizowanego wyrażenia w tychże tekstach wykazuje pewną prawidłowość: badania numeryczne są używane wymiennie z połączeniami typu analiza numeryczna, eksperymenty numeryczne, metody numeryczne, modele numeryczne, obliczenia numeryczne, próbka numeryczna, symulacje numeryczne, techniki numeryczne, wyniki numeryczne, zadania numeryczne. Każde z zamiennych połączeń jest uszczegółowieniem owych badań numerycznych. W ten sposób kształtuje się nowe i trzeba przyznać zasadne połączenie, które uogólnia wiele szczegółowych i cząstkowych opracowań naukowych. Dodatkowym uzasadnieniem takiego stanu jest zapewne rozwój i upowszechnienie tego typu badań we współczesnej nauce.

Przy okazji należy dodać, że przymiotnik numeryczny określający pewien typ współczesnych badań powinien według polskich zasad jako przydawka gatunkowa występować po rzeczowniku. W ten sposób badania numeryczne razem z innymi nazwami np. badania doświadczalne czy badania teoretyczne określałyby różne rodzaje prac badawczych.

Piotr Kładoczny

Winobraniowy trunek koresponduje…

„Winobraniowy trunek na rok 2014 oczywiście musi korespondować z tegorocznym wizerunkiem reklamowym Dni Zielonej Góry” – czy coś może korespondować z czymś?

Winobranie

„Korespondować” to nie tylko ‘pisać listy’, ale także ‘odpowiadać czemuś’, ‘być stosownym do czegoś’, ‘mieć z czymś związek’, a więc zdanie nie jest błędne i należy rozumieć, że trunek odpowiada wizerunkowi miasta, jest do niego dostosowany, pozostaje z tym wizerunkiem w związku.

Marian Bugajski

Więcej na stronie: http://www.zachod.pl/wpisy/radio-zachod/poradnik-jezykowy/

Rondo do poprawy

W Nowej Soli powstało kilka lat temu nowe rondo. Wkrótce dostało nazwę i stanęła ona na tabliczce. Zapis od początku budził wątpliwości, ale nikt go nie poprawił. Wygląda tak: Rondo 10 kwietnia 2010. Czy tu nie ma błędu?

rondo 3

Jest, i to niejeden. Po pierwsze rondo to wyraz pospolity i zapisujemy go małą literą – tak samo jak ulicę (w skrócie ul.) czy aleję (w skrócie al.). Po nim następuje właściwa nazwa, której każdy człon powinien być zapisany dużą literą, a więc nie 10 kwietnia, lecz 10 Kwietnia – tak jak np. 3 Maja. Zgodnie ze zwyczajem należałoby także po dacie 2010 umieścić wyraz Roku lub skrót r.

Pełny, poprawny zapis nazwy na tabliczce powinien być następujący: rondo 10 Kwietnia 2010 Roku lub rondo 10 Kwietnia 2010 r.

Magdalena Steciąg

Centrum Nauki Keplera

W Zielonej Górze powstaje Centrum Nauki Keplera. Czy jego nazwa jest poprawna? Przecież Centrum Nauki w Warszawie nazywa się Kopernik, a nie Kopernika? Czegoś brakuje w nazwie naszego obiektu…

 kepler

W tym pytaniu krzyżują się tradycyjne i nowe tendencje nazewnicze. Zgodnie z długotrwałą praktyką różne ośrodki edukacyjne, głównie szkoły, są nazywane czyimś imieniem. Najstarsza szkoła podstawowa w Zielonej Górze na przykład nosi imię Henryka Sienkiewicza, a jej pełna nazwa brzmi: Szkoła Podstawowa nr 1 im. Henryka Sienkiewicza.

Bywa jednak i tak, że nazwisko patrona jest dla ośrodka tak ważne, że staje się częścią nazwy. Mamy w Polsce Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie czy Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Zgodnie z tym modelem zbudowana jest także nazwa zielonogórskiego Centrum Nauki Keplera i jest ona poprawna.

Jednakże upowszechnia się współcześnie tendencja do wyodrębniania nazwiska patrona w nazwie ośrodka jako jej elementu jednostkowego. W Warszawie mamy więc centrum nauki o nazwie Kopernik – pierwsza część nazwy określa charakter obiektu, druga jest właściwą nazwą jednostkową. Za przykładem Centrum Nauki Kopernik idą kolejne: Centrum Nauki Skłodowska-Curie, Centrum Nauki Leonardo da Vinci itd. Moim zdaniem nie jest to tendencja korzystna, ponieważ rodzi zarówno problemy w pisowni (czy wyodrębniony człon Kopernik zapisać w cudzysłowie, czy nie?), jak i w odmianie (czy jadę do Centrum Nauki Kopernik, czy do Centrum Nauki Kopernika?).

Centrum Nauki Keplera wyróżnia się na tym tle pozytywnie. Nazwa ta jest spójna gramatycznie, ponieważ nazwisko patrona nie występuje w mianowniku jako odrębny człon; jest uzasadniona logicznie i semantycznie, ponieważ główną atrakcją centrum będzie planetarium, a więc Centrum Nauki Keplera będzie poświęcone głównie tej nauce, którą zajmował się jego patron; ma także osadzenie kontekstowe, ponieważ – jak wiadomo – Johannes Kepler był związany z naszym terenem (pomieszkiwał z Żaganiu), a poza tym na Uniwersytecie Zielonogórskim istnieje niezwykle prężny Wydział Astronomii, który odnosi sukcesy naukowe.

Z tych wszystkich względów Centrum Nauki Keplera uznałabym za nazwę udaną. Oby powstający obiekt był jej godzien.

Magdalena Steciąg

Śliwka gubinka

Czy śliwka Gubinka ma coś wspólnego z Gubinem?

Sliwka-gubinka_width230

Śliwka gubinka ma bardzo dużo wspólnego z Gubinem. Jak czytamy na stronie internetowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, występuje ona szczególnie licznie w rejonie gminy Gubin. Jest tam znana i uprawiana od dawna, a pierwsze wzmianki dotyczące wielkości uprawy pochodzą z lat 30. XX wieku. W niemieckim leksykonie regionalnym Gubener Heimatlexicon (1971) występuje ona jako Gubener Pflaume.

Polska nazwa gatunkowa gubinka pochodzi od nazwy miejscowej Gubin i została utworzona przez dodanie formantu -ka na wzór podobnych nazw śliw, np. mirabelka, węgierka.

Warto dodać, że zarówno nazwy rodzajowe (śliwa), jak i gatunkowe (gubinka) pisze się małą literą.

 Magdalena Steciąg

Trudne nazwy drużyn piłkarskich

Jak zapisać nazwy drużyn piłkarskich? Często spotykam się z tym, iż część nazwy brana jest w cudzysłów, a część nie. Od czego to zależy, które człony brać w cudzysłów i czy można zapisać całą nazwę bez cudzysłowu? Druga część nazwy często jest nazwą miejscowości, czasem nazwa klubu jest taka sama jak nazwa miejscowości, np. Naprzód Sobolów, Kris Szreniawa Nowy Wiśnicz, Novi Gosir Rzezawianka Rzezawa, Zamwinex Łąkta Górna albo Zamwinex, KS US Śmigno, Jadowniczanka Jadowniki, Tarnawa albo Tarnavia Tarnawa, Borkowianka Borek Szlachecki, Tamel z Tarnowa.

drużyny

„Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania” Jerzego Podrackiego w części poświęconej cudzysłowowi zawiera następującą zasadę odnoszącą się do poruszanego problemu: „Cudzysłowu używa się również ze względów znaczeniowo-stylistycznych, przy czym w grę wchodzić może wiele różnorodnych zjawisk”. Podane w dalszej części przykłady to, np.:

Sąsiad kupił samochód marki „Fiat”.

Polskie Biuro Podróży „Orbis” i PLL „Lot” jeszcze nie zbankrutowały.

Trzeba przyznać, że przytoczona zasada nie jest ściśle przestrzegana. W zapisach obserwuje się dużą dowolność w jej stosowaniu i odchodzenie od zapisu z cudzysłowem. Jest to w pewnej mierze wynikiem nieznajomości nazw, ich częstych zmian oraz ujednolicaniem zapisu, co najłatwiej zrobić przez usunięcie znaku interpunkcyjnego. Przykładem może być zielonogórski klub żużlowy, który najbardziej znany jest pod nazwą „Falubaz”, lecz zamiast lub oprócz tego elementu funkcjonowały takie elementy, jak: ZKŻ, Morawski Speedway Team, Kronopol, Quick-mix, SPAR. Te ostatnie to nazwy sponsorów tytularnych, którzy są dopisywani do nazwy klubu na czas jego finansowania. Ten właśnie człon, jak również skróty typy ZKŻ, KS, FC, AZS informujące o charakterze sportowo-społecznym klubu nie są umieszczane w cudzysłowie.

Wniosek z powyższego jest następujący:

1. Coraz częściej cudzysłowu się nie używa i dziś nikogo to już nie razi.

2. W cudzysłowie można zapisać część nazwy, która ją wyróżnia, poza nazwą miejscowości, skrótem informującym o charakterze klubu oraz nazwą sponsora.

Przedstawiony zestaw nazw można pozostawić bez cudzysłowów lub zapisać go zgodnie z tradycją (do czego namawiam) w następujący sposób:

„Naprzód” Sobolów,

Kris „Szreniawa” Nowy Wiśnicz,

Novi Gosir „Rzezawianka” Rzezawa,

Zamwinex Łąkta Górna albo Zamwinex,

KS US Śmigno,

„Jadowniczanka” Jadowniki,

Tarnawa albo „Tarnavia” Tarnawa,

„Borkowianka” Borek Szlachecki,

„Tamel” z Tarnowa („Tamel” Tarnów)

Piotr Kładoczny

Mundial i poprawność językowa

Jak nazywają się mieszkańcy Hondurasu? Komentator sportowy mówił ostatnio o Hondurańczykach. Dziwnie to brzmi…

 mundial

Jak podaje Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, mieszkańcy Hondurasu to Honduranie i Honduraski. Forma użyta przez komentatora jest więc nieprawidłowa.

Warto dodać, że forma dopełniacza liczby pojedynczej brzmi Honduranina (nie: Hondurana), a liczby mnogiej – Honduran (nie: Honduranów).

Jak odmienia się imię Andrea? Chodzi o imię reprezentanta Włoch, który nazywa się Andrea Pirlo. Komentatorzy mówią: podanie do Andrei Pirlo. Czy to jest poprawne?

Na to pytanie odpowiadał już Mirosław Bańko: Odmiana jest następująca: Andrea, Andrei, Andreę, Andreą. Słownik poprawnej polszczyzny PWN nie przewiduje, aby można było imienia tego nie odmieniać. Odmienia się także nazwisko piłkarza: Pirlo, Pirla, Pirlowi, Pirlem, Pirlu.

Dla porządku dodajmy, że Chilijczycy wyeliminowali z mistrzostw piłki nożnej Hiszpanów, a UrugwajczycyAnglików; mundial zaś pisze się od małej litery, ponieważ jest to rzeczownik pospolity.

Magdalena Steciąg

Prawa autorskie po polsku

W imieniu użytkowników Forumkolejowe.pl zwracam się z prośbą o rozwiązanie naszego sporu dotyczącego zamiennika angielskiego wyrazu „by”. Pozwolę sobie w skrócie przedstawić zaistniałą sytuację.

Pod koniec zeszłego roku miała miejsce publikacja jednego z forumowych projektów – Ilostanu Pojazdów Trakcyjnych. Bez większych przemyśleń czy zastanowień „główni dowodzący” podjęli decyzję o zapisaniu pełnej nazwy jako „Ilostan Pojazdów Trakcyjnych by Forumkolejowe.pl” oraz w stopce „Ilostan Pojazdów Trakcyjnych copyright by Forumkolejowe.pl”. Wywołało to burzliwą dyskusję na forum, gdzie użytkownicy forum oburzyli się użyciem angielskojęzycznych wyrazów. Niestety, pojawił się problem jak nazwać to w naszym języku aby miało to przysłowiowe „ręce i nogi”. W szczególności chodzi tutaj o zamiennik wyrazu „by”.

W związku z tym zwracam się z prośbą o rozstrzygnięcie sporu. Czy istnieje tłumaczenie „by” w języku polskim? Jeżeli nie, to w jaki sposób zastąpić go?

koleje

Copyright by to powszechnie używane zastrzeżenie praw autorskich, a więc Copyright by Forumkolejowe.pl to: Prawa autorskie zastrzeżone przez Forumkolejowe.pl. Rozumiem, że Ilostan pojazdów trakcyjnych to tytuł jakiejś publikacji, należy więc użyć dużej litery tylko w pierwszym wyrazie i poprawny zapis całości wygląda w ten sposób: „Ilostan pojazdów trakcyjnych” copyright by Forumkolejowe.pl, co należy odczytać jako „Ilostan pojazdów trakcyjnych” prawa autorskie zastrzeżone przez Forumkolejowe.pl.

Za błędny uważam natomiast zapis Ilostan Pojazdów Trakcyjnych by Forumkolejowe.pl ,bo jak wspomniałem, wielką literą należy napisać tylko pierwszy wyraz, a angielskie by nie ma tu żadnego uzasadnienia i należałoby ten wyraz zastąpić polskimi: według, przez ewentualnie na. A więc np.: Ilostan pojazdów trakcyjnych na (stronie): Forumkolejowe.pl lub po prostu Ilostan pojazdów trakcyjnych na Forumkolejowym.pl. No i ten ilostan można by zastąpić zwykłą liczbą.

Marian Bugajski